Galeria Quantum

Zdzislaw Beksinski, Bez tytulu Zdzislaw Beksinski (ur. 24 lutego 1929 w Sanoku, zm. 21 lutego 2005 w Warszawie) — polski malarz, rzezbiarz, fotografik, rysownik i artysta poslugujacy sie grafika komputerowa. Ojciec Tomasza Beksinskiego. W 1952 roku ukonczyl wydzial architektury na Politechnice Krakowskiej. Po studiach od 1955 przez kilka lat pracowal w studiu projektowym Fabryki Wagonów w Sanoku. Artysta zajmowal sie fotografia, rysunkiem, rzezba, a takze grafika komputerowa. Najpelniej jednak wypowiadal sie w malarstwie. Pierwszym powaznym sukcesem artystycznym Beksinskiego byla wystawa zorganizowana w Warszawie w 1964 r. przez znanego krytyka Janusza Boguckiego. Artysta nigdy nie nadawal tytulów swoim obrazom. Uwazal je za swoja subiektywna wizje swiata. Rzadko tez je komentowal. Beksinski caly swój dorobek artystyczny zapisal w testamencie sanockiemu Muzeum Historycznemu.

Jaroslaw Kukowski, „Nowe Millennium" Jaroslaw Kukowski to polski malarz wspólczesny, który porusza tematy moralne i spoleczne w budzacy kontrowersje sposób. Jego prace wystawiane byly m.in. w Oddziale Muzeum Narodowego-Królikarni, Salonach Domu Aukcyjnego Rempex, Muzeum Galicji, Bunkrze Sztuki, Voergaard Castle, Art Expo w Nowym Jorku i wielu innych galeriach i muzeach. Przez krytyków zostal uznany za czolowego polskiego surrealiste, jednakze jego twórczosc wymyka sie jakimkolwiek schematom. Dorobek artystyczny Jaroslawa Kukowskiego zawiera nadrealistyczne obrazy przedstawiajace bulwiaste stwory oraz wyjete ze snu krajobrazy („Duch szalenca”), jak równiez pochodzace z cyklu „Freski” martwe natury oraz akty. Jaroslaw Kukowski nalezy do grona najzdolniejszych wspólczesnych malarzy polskich. Z pomoca swietnego warsztatu malarskiego oraz znajomosci róznorodnych technik prowadzi intelektualno-zmyslowa gre z widzem. http://galeria-quantum.pl/2014/11/06/jaroslaw-kukowski-4/

http://galeria-quantum.pl/ http://galeria-quantum.pl/2014/12/20/jacek-yerka/ Jacek Yerka, "Sierra Telegraphica" Oprócz snów, wspomnien z dziecinstwa oraz obrazów zapamietanych podczas pobytu na wsi, inspiracja dla Yerki sa takze obrazy wybitnych twórców. Jeszcze podczas studiów artyste fascynowala twórczosc Hieronima Boscha i Albrechta Durera. Niektórzy krytycy uwazaja, ze dziela Jacka Yerki mozna okreslic mianem surrealistycznej. Inni nazywaja jego twórczosc przykladem realizmu magicznego. Na slusznosc tej tezy wskazuje ukazanie swiata pozornie zwyczajnego, który jednak intryguje swa niezwykloscia. Po dluzszej kontemplacji nad obrazami Yerki okazuje sie, ze przedstawione przez artyste realia, choc maja wiele cech wspólnych ze znana nam dobrze rzeczywistoscia, to jednak rzadza sie odrebnymi, trudnymi do ustalenia prawami.

Joanna Sierko-Filipowska, "Niezbyt grzeczny aniolek" Joanna Sierko-Filipowska to polska malarka urodzona 13 lutego 1960 w Bialymstoku. Artystka urodzila sie w rodzinie lekarskiej, jej ojciec, Stanislaw Sierko, równiez maluje. W 1985 r. ukonczyla z wyróznieniem Wydzial Grafiki Akademii Sztuk Pieknych w Warszawie w pracowni prof. Haliny Chrostowskiej, oraz aneks do dyplomu – z malarstwa u prof. Jerzego Tchórzewskiego. W 1986 otrzymala stypendium twórcze przyznane przez Ministra Kultury i Sztuki. Artystka uprawia malarstwo figuratywne. Jej obrazy sa romantyczne, subtelne o charakterystycznej kolorystyce. Przedstawia swiat marzen i basni, elfy, nimfy, chimery, anielice, tancerki, kobiety ze skrzydlami i w powlóczystych sukniach, wrózki, dzieci i dziewczyny oraz akty kobiece. Bajkowe krajobrazy z duza iloscia fantazyjnych roslin, morze i niebo o róznych porach dnia i roku. Z jej obrazów emanuje niewinny erotyzm. Nie nalezy do zadnej grupy artystycznej.

Karol Bak, "Wybór" Karol Bak urodzil sie 30 maja 1961 roku w Kole w województwie wielkopolskim. Ukonczyl Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu i otrzymal dyplom wystawiennika wnetrz. W 1984 roku rozpoczal studia na Wydziale Grafiki w Panstwowej Wyzszej Szkole Sztuk Plastycznych. Artysta od poczatku wiedzial, jaka droge ksztalcenia pragnie wybrac – Malarstwo, Grafika, Rzezba. Studia ukonczyl w 1989 roku dwoma dyplomami z wyróznieniem, zarówno z grafiki, u profesora Tadeusza Jackowskiego, jaki i z rysunku, w pracowni profesora Jaroslawa Kozlowskiego. Karol Bak przez kilkanascie lat namalowal kilkaset obrazów olejnych, które stanowia najwieksza, ale nie jedyna czesc jego dorobku artystycznego. Artysta tworzyl takze grafiki, rysunki tuszem, pastelowe portrety, olówkowe szkice, a takze freski nascienne. Prace te róznia sie nie tylko technika, ale sposobem ich odbioru. Malarstwo olejne mozna uznac za pogodniejsza strone artystycznej duszy, zas rysunki to bardziej zlowrogi aspekt twórczosci.

Janusz Lewandowski, "Chochol" Janusz Lewandowski to artysta urodzony w 1937 r. w Rokiciu kolo Plocka. W 1964 r. uzyskal dyplom warszawskiej ASP, na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Nachta-Samborskiego. Bral udzial w wielu plenerach malarskich i tzw. problemowych. Po ukonczeniu studiów bierze czynny udzial w zyciu artystycznym. Uczestnik wielu plenerów i sympozjów. Zostal uhonorowany licznymi nagrodami i wyróznieniami , miedzy innymi nagroda w konkursie pt. ”Metafora w malarstwie polskim” w Radomiu ,nagroda Prezydenta Warszawy, nagroda „Artysci w miedzynarodowym roku dziecka” w Zachecie, nagroda polsko-japonska im. Miyauchi , nagroda im.Wladyslawa Hasiora, nominowany w 2012r. do nagrody im. Norwida. Swoje prace prezentowal na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granica. Jego prace znajduja sie w Muzeum Secesji w Plocku, Galerii Zacheta w Warszawie, Muzeum Polskim w Raperswil w Szwajcarii, Palacu w Radziejowicach oraz w wielu kolekcjach prywatnych.

Jaroslaw Kukowski, "Zegar XXXI", wymiary 90x7cm zegar scienny , 90x7 cm, Jaroslaw Kukowski

Rafal Olbinski, "Safona" Prace Rafala Olbinskiego sa eksponowane zarówno w licznych galeriach i muzeach, tj. Biblioteka Kongresu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Toyamie i Carnegie Foundation w Nowym Jorku, Muzeum Plakatu w Wilanowie. Sa takze gromadzone przez prywatnych kolekcjonerów na calym swiecie. Rafal Olbinski prowadzi takze wspólprace z pismami, tj. „The New York Times”, „Newsweek”, „BusinessWeek” czy „Der Spiegel”. W Polsce zajmowal sie m.in. projektowaniem okladek plyt oraz miesiecznika psychologicznego „Charaktery” i byl wspóltwórca wizerunku graficznego pisma. Jego twórczosc jest szeroko nagradzana na wielu konkursach miedzynarodowych. W 1995 otrzymal pierwsza nagrode w konkursie „New York City Capital of the World”. W 1994 zostal laureatem tzw. Miedzynarodowego Oskara za najbardziej niezapomniany plakat na swiecie w konkursie „Prix Savignac” w Paryzu, a w 1976 pierwszej nagrody w konkursie Instytutu Praw Czlowieka w Strasburgu. Do polowy lat 90. zgromadzil okolo 100 nagród.

Tomasz Alen Kopera, "B16" Tomasz Alen Kopera urodzil sie w Kozuchowie w 1976 roku. Studiowal na Politechnice Wroclawskiej. Z wyksztalcenia jest inzynierem budownictwa. Jego talent ujawnil sie juz we wczesnych latach dziecinstwa. Tomasz przewaznie maluje farbami olejnymi na plótnie. Inspiruje go czlowiek, przyroda oraz tajemnice wszechswiata. Jego obrazy zawieraja duzo symboliki. Czesto dotycza ludzkiej psychiki oraz relacji czlowieka z otaczajacym go wszechswiatem. Wiele prac artysty utrzymanych jest w klimacie mroku i tajemnicy. Wypracowany latami warsztat swiadczy o duzej wrazliwosci i talencie malarza, gdzie precyzja rysunku i wyczucie koloru sa na najwyzszym poziomie artystycznym. „Poprzez swoje prace staram sie oddzialywac na podswiadomosc. Pragne zatrzymac widza na dluzsza chwile. Wzbudzic w nim potrzebe zastanowienia, kontemplacji”. W 2005 roku wyjechal do Pólnocnej Irlandii, gdzie zyje do dzisiaj. Od 2010 roku nalezy do grupy „Libellule” zalozonej przez Lukasa Kandla.

Tomasz Setowski, "Wyslanik czasu" Tomasz Setowski urodzil sie w 1961 roku w Czestochowie, gdzie mieszka do dzis. Pierwszy abstrakcyjny obraz stworzyl w 1964 roku. Studia malarskie ukonczyl na czestochowskiej WSP, na wydziale plastycznym. Jak sam mówi doly mu one wiedze no temat historii sztuki, a przede wszystkim historii malarstwa. Dopiero po zakonczeniu nauki postanowil zawodowo zajac sie malarstwem. Stale doskonalenie techniki szybko przynioslo efekty. Omijajac droge konkursów plastycznych Tomasz Setowski postanowil skierowac swe basniowe opowiesci prosto do najlepszego z krytyków - publicznosci. Owacyjne przyjecie prac na pierwszych wystawach zaowocowalo duzym zainteresowaniem ze strony kuratorów sztuki w Polsce i zagranica. Efekt byl niemal natychmiastowy - prace artysty wlaczono do objazdowej wystawy "Surrealisci Polscy".

Jaroslaw Kukowski, "Elementy zdrady" Jaroslaw Kukowski tworzy w technikach rysunku oraz malarstwa olejnego. Charakterystycznym dla niego efektem malarskim jest "trompe l'oeil" - zludzenie trójwymiaru odbierane przez widza. Slynie z dokumentacji swoich malarskich dzialan w postaci animacji. Jaroslaw Kukowski porusza tematy moralne oraz spoleczne dotyczace smierci i przemijania. Jego prace stanowia zarazem glebokie studium natury ludzkiej, a ich rola jest wywolanie u widza poruszenia. Dzialalnosc artystyczna Jaroslawa Kukowskiego krytycy dziela na trzy fazy: jego wczesna twórczosc charakteryzuje skomplikowana, dramatyczna symbolika. Postacie ludzkie podlegaja deformacji, zas pejzaze - staja sie surrealistyczne. Jest to cykl nazywany: "sny". Kolejny cykl: "freski" wyróznia sie rozjasnieniem palety malarskiej. Sa to akty z ukrytym odczuciem przemijania i dramatyzmu o formie fresków, pod którymi znajduja sie, nieznacznie odsloniete, inne obrazy.

Jacek Yerka, "Czekajac na tramwaj" Jacek Yerka urodzil sie w 1952 r., a w 1976 r. ukonczyl Wydzial Sztuk Pieknych Uniwersytetu Mikolaja Kopernika w Toruniu. Poczatkowo specjalizowal sie w grafice, projektowal i wystawial swoje plakaty m. in. na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach, Biennale w Lahti oraz w Warszawie. Od 1980 r. calkowicie oddal sie malarstwu. Swoimi pracami od lat zadziwia nie tylko milosników fantastyki. Tworzac surrealne kompozycje bazuje przede wszystkim na swojej nie znajacej granic wyobrazni, poslugujac sie precyzyjna, wzorowana na dawnych mistrzach technice. Prace Jacka Yerki staly sie inspiracja dla Harlona Ellisona, autora fantasy, do napisania 30 opowiadan, które wraz z obrazami Jacka Yerki zostaly wydane w albumie pt. „Mind Fields” przez amerykanskie wydawnictwo "Morpheus Intenational". Wydalo ono równiez kolejne albumy poswiecone twórczosci artysty: "The Fantastic Art of Jacek Yerka" oraz "Fields of Vision" obejmujacy cala twórczosc artysty.

Joanna Sierko-Filipowska, "Czerwony pantofelek" Malarstwo Joanny Sierko klimatem i trescia blizsze wydaje sie XIX-wiecznej sztuce symbolistów, post-romantyków, czy Art. Nouveau niz sztuce naszego czasu. Odnosi sie wrazenie, ze z glebokiej wewnetrznej potrzeby malarka wybrala sobie ubiegly wiek i w nim sie z wlasna twórczoscia zadomowila. Jej obrazy poetyckie, metaforyczne, literackie (bo sa tu cale malowane opowiesci) wydawac sie moga ilustracjami do jakis nie znanych nam bajek, bajek dotad nie napisanych. Nie nadaje tu okresleniu "ilustracje" umniejszajacego znaczenia sluzebnej sztuki. Przeciez artysci od wieków ilustrowali Biblie i mitologie, dziela literatury, legendy i basnie. W tym ostatnim celowali zwlaszcza angielscy malarze epoki wiktorianskiej, jak: Arthur Backham, John Anster Fitzgerald, Richard Doyle, czy John Waterhouse. Wszyscy oni z upodobaniem portretowali (z wyobrazni rzecz jasna) wrózki, elfy i koboldy zamieszkujace kraine czarów.

Karol Bak, "Vanity"

Janusz Lewandowski, "Chlopiec w drzewie"

Rafal Olbinski, Bez tytulu

Tomasz Alen Kopera, "IIL"

Tomasz Setowski, "Kuglarze"

Zdzislaw Beksinski, Bez tytulu

Jaroslaw Kukowski, "Zegar XX", wymiary 90x5cm

Jerzy Tchórzewski, Bez tytulu, 62×89 cm, olej na desce, 198 Jerzy Tchórzewski to malarz urodzony 24 kwietnia 1928 w Siedlcach. Polski malarz, grafik, poeta. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pieknych w Krakowie, pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki. W okresie studiów zostal czlonkiem i wspólzalozycielem Grupy Krakowskiej II. Jego debiut malarski datuje sie na 1948 rok, gdy uczestniczyl w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Na Ogólnopolskiej Wystawie Mlodej Plastyki w Arsenale otrzymal nagrode równorzedna. Na poczatku uprawial malarstwo figuratywne pod wplywem surrealizmu, spod jego pedzla wychodzily fantastyczne stwory i postacie w onirycznych pejzazach. Pózniej zajal sie ekspresyjnym malarstwem abstrakcyjnym tworzac katastroficzne wizje kosmicznych zderzen, erupcji i wyladowan atmosferycznych. W latach 70 zajal sie tematyka sakralna, zostajac tym samym uznanym za jednego z najbardziej odkrywczych malarzy tego gatunku.

Jan Lebenstein, Bez tytulu, 113×43 cm (w ramie 133×62 cm), olej na desce, 1963 Artysta postrzega w otaczajacej go rzeczywistosci przede wszystkim ulomnosci i wady bedace nieodlacznym atrybutem czlowieczenstwa. Wydobywa je bezlitosnie spod tak zwanej przyzwoitosci, która czesto jest li tylko wyuczonym konwenansem wpojonym przez wychowanie, a nie prawdziwym obliczem czlowieka. Nie akceptuje bohaterów swoich prac. Drwi z nich i obnaza az do odarcia z intymnosci, ale nie obraza. To satyra na nasz swiat, satyra najwyzszej próby. Antropomorfizacja, personifikacja, jakimi autor poddaje swoich bohaterów, tworza metaforyczny klimat iluzji, który – po dokladniejszym przyjrzeniu – okazuje sie byc swiatem doskonale nam znanym z osobistego doswiadczenia, a dzieki talentowi artysty staje sie swiatem niezwyklym.

Eugeniusz Markowski, „Piramida”, 120×80 cm, olej na plótnie, 1980 malarstwo Eugeniusz Markowski urodzil sie w 1912 roku w Warszawie. Studiowal w warszawskiej Akademii Sztuk Pieknych w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Dyplom uzyskal w 1939 r. Bral udzial w kampanii wrzesniowej i walczyl w obronie Warszawy. Od 1940 roku do konca 1955 roku przebywal za granica. W tym czasie pracowal krótko jako dziennikarz, a nastepnie dyplomata we Wloszech i Kanadzie. Byl czlonkiem “Libera Associazione Arti Figurative” we Wloszech, bral udzial w wystawach tej grupy oraz w wystawach rzymskiego “Art Clubu”. W Rzymie pracowal takze jako scenograf w Teatro delle Arti. Po powrocie do kraju w latach 1956-1969 pelnil funkcje dyrektora Biura Wspólpracy Kulturalnej z Zagranica w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Mial ponad 50 wystaw indywidualnych na swiecie oraz bral udzial w ponad 100 wystawach zbiorowych sztuki polskiej, w tym w wystawie “1000 lat sztuki polskiej” w Royal Academy of Arts w Londynie w 1970 r.

Jan Tarasin, „Sytuacja”, 55×45 cm, olej na plótnie, 1993 an Tarasin ( ur. 1926) wybitny malarz, rysownik i grafik. Czlonek Grupy Krakowskiej, rektor warszawskiej Akademii Sztuk Pieknych, a przede wszystkim niestrudzony artysta. Od wielu lat zmaga sie z wielkimi tematami, które gdzies tam w przeszlosci okreslily jego poszukiwania twórcze. Jednym z tych odwiecznych tematów jest martwa natura, choc trudno ja dostrzec w najnowszych realizacjach artysty, jest ona gdzies u progu jego drogi twórczej, obecnie przeksztalcona w uklad plam, znaków, form i linii. Podobnie wygladaja kompozycje, dla których inspiracja jest pismo. To zapisy nieznanego alfabetu, nieczytelne listy czy, byc moze, zaszyfrowane strony. Dla pierwszych z tych obrazów punktem odniesienia z pewnoscia jest przedmiot, dla drugich litera – znak. Jeszcze inne czerpia inspiracje z pejzazu, dla jeszcze innych natchnieniem jest sztuka wielkich mistrzów.

Leon Tarasewicz, Bez tytulu, 50×50 cm, olej na plótnie, 1999 Leon Tarasewicz urodzil sie w 1957 r. To znany i ceniony na calym swiecie malarz pochodzacy z podlaskiej wioski Walily k/Gródka. To z nich wyjechal najpierw do Warszawy aby studiowac malarstwo na ASP, a po obronie dyplomu szybko rozpoczal miedzynarodowa kariere. Nie ma chyba kontynentu, na którym podlaski malarz nie wystawialby swoich prac: swoje drzwi otwieraly dla niego galerie w Nowym Jorku i Frankfurcie, Tel Awiwie i Seulu, bral udzial w biennale w Wenecji i Sao Paulo. Jego sztuke doceniono równiez w Polsce przyznajac mu liczne nagrody m.in. Srebrny Medal Zasluzony Kulturze Gloria Artis i Krzyz Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Przez krytyków jest uwazany jest za pejzazyste a scislej rzecz ujmujac za "abstrakcjoniste krajobrazu". Bliskosc przyrody w sposób zasadniczy wplynely na jego twórczosc. Fascynuje go kolor i swiatlo. Najczesciej jest to kolor czysty i mocny, jakby pulsujacy, wibrujacy.

Alfred Lenica, „Kompozycja”, 81×100 cm, olej na plótnie Alfred Lenica, z wyksztalcenia skrzypek, malarstwa uczyl sie poza akademickimi strukturami. W swojej twórczosci nawiazywal do kubizmu i surrealizmu, fascynowal sie socrealizmem, by w koncu zajac sie abstrakcja. Po wojnie wrócil do Poznania i zostal wspólzalozycielem grupy 4F+R (farba, forma, fantastyka, faktura + realizm). W latach 50. XX wieku wlaczyl sie w nurt sztuki socrealistycznej. Dzialal jako organizator zycia artystycznego i czlonek ZPAP. Równoczesnie malowal „do szuflady” kompozycje abstrakcyjne. Obrazy olejne otworzyly mu droge do kariery poza granicami. Przez lata nalezal do Grupy RBK w Wuppertalu, ale najsilniej zwiazal sie z Grupa Krakowska. Jego abstrakcje, jak podkresla Beata Gawronska-Oramus, autorka katalogu do wystawy, maja charakter poetycki, surrealny. Artysta eksperymentowal z technikami malarskimi. Tworzyl kolaze, dekalkomanie, monotypie, dripping.